Pracodawca nie wypłaci drugiej części nagrody wyrównawczo-inflacyjnej

0
801

Związki Zawodowe działające w ArcelorMittal Poland, 17 maja, wystąpiły do pracodawcy z wnioskiem o wypłacenie pracownikom ArcelorMittal Poland w 2022 roku drugiej części nagrody wyrównawczo-inflacyjnej łagodzącej skutki pogarszającej się sytuacji rynkowej w Polsce w wysokości 2500 złotych dla każdego pracownika Spółki.

6 czerwca przewodniczący organizacji związkowych otrzymali pisemną odpowiedź od Pracodawcy:

„Działając z upoważnienia Prezesa Spółki Pana Sanjaya Samaddara, uprzejmie informuję, iż z dużą uwagą zapoznałem się z wnioskiem Strony Związkowej z dnia 17.05.2022 r. w zakresie wypłacenia w 2022 r. II części nagrody wyrównawczo-inflacyjnej. W wyniku dokonanych analiz, w nawiązaniu do argumentacji przywołanej w związkowym wystąpieniu, pragnę zwrócić uwagę na następujące elementy rzutujące na stanowisko Pracodawcy.

Jakkolwiek jest niezaprzeczalnym faktem, iż inflacja wzrosła, to pozwalam sobie zwrócić uwagę Panów Przewodniczących, iż już w trakcie negocjacji płacowych roku 2022 była ona wysoka, gdyż sięgała prawie 9%.

Z uwagi m.in. na tę sytuację oraz przewidywania w zakresie dalszego wzrostu cen towarów i usług, uzgodniony przez Strony poziom wzrostu płac zasadniczych na rok 2022 był o 60% wyższy niż ustalony w Porozumieniu Płacowym na rok 2021, przy czym kwota przeznaczona na podwyżki stałe dla pracowników była wyższa aż o 130%.

Pozwalam sobie w tym miejscu przypomnieć, iż efektem zmian płacowych w roku 2021 będących efektem zarówno Porozumienia Płacowego, jak i podwyżek zrealizowanych na podstawie decyzji pracodawcy był wzrost średniego wynagrodzenia w Spółce (liczonego w stosunku do roku 2020) o:

1)      12,6% – bez uwzględniania odpraw emerytalno-rentowych,

2)      11% – bez uwzględniania odpraw emerytalno-rentowych i nadgodzin,

przy średniorocznej inflacji w 2021 roku wynoszącej 5,1%.

Potwierdzeniem bardzo wysokiego wzrostu średniego wynagrodzenie w Spółce w minionym roku (z 7 047zł do 7 623zl) była zarówno wysokość waloryzacji dodatku zmianowego w roku 2022, która sięgnęła 12,5%, jak również wzrost tzw. Małego Hutnika, który był o 17% wyższy jak w roku 2021.

Uwzględniając znacząco wyższy poziom uzgodnionego przez Strony wzrostu płac roku 2022 w stosunku do roku 2021, powyższe już dzisiaj pozwala nam na dokonanie stwierdzenia, iż sumaryczny wzrost wynagrodzeń bieżącego roku przewyższy nie tylko wzrost płac roku minionego, ale również uzgodnienia płacowe wielu innych pracodawców.

 W efekcie więc nawet przy niekorzystnym scenariuszu gospodarczym, przy inflacji sięgającej wspomnianego przez Państwa poziomu 15%, płace pracowników Spółki oparte o zawarte Porozumienie Płacowe na rok 2022 powinny zachować swoją realną wartość.

Zwracam równocześnie uwagę, iż Porozumienie Płacowe jest dokumentem, do którego realizacji Pracodawca jest zobowiązany bez względu na sytuację gospodarczą zaistniałą po jego podpisaniu, nawet więc w przypadku znaczącego pogorszenia się wyników Spółki jako efektu negatywnych zmian rynkowych. Musimy mieć świadomość, iż tak jak gwałtownie poprawiły się warunki rynkowe w roku 2021, tak samo gwałtownie może nastąpić ich pogorszenie w sytuacji m.in. zmian geopolitycznych, których wynikiem jest zwiększona zmienność na rynku powodująca zagrożenie dla bezpieczeństwa i ciągłości łańcuchów dostaw dla przemysłu stalowego.

Nie możemy też oczywiście zapomnieć o kosztach energii i surowców służących do produkcji stali. ArcelorMittal Poland zaopatruje się w energię elektryczną w oparciu o mechanizmy rynkowe, w tym giełdę energii, więc w pełni odczuwamy zmiany podnoszone na rynku energii – wzrost cen sięgał tutaj 58%. Obecny wzrost kosztów energii w znaczący sposób ogranicza konkurencyjność branży i może w każdym momencie doprowadzić do ograniczenia produkcji – w samym tylko kwietniu br. światowa produkcja stali spadła o 5,1% rok do roku. Obserwowany koszt energii elektrycznej wraz z problemami z rozwojem energii odnawialnej wprowadza również wiele znaków zapytania na przyszłość zwłaszcza, że nowe technologie produkcji stali w dużej mierze oparte są o znaczące zużycie energii elektrycznej w procesie.

Warto w tym miejscu również wspomnieć, że cena węgla koksowego od IIIQ 2021 do 11IQ roku 2022 (prognoza oparta o rynek) wzrośnie o ponad 125%, złomu o 38%, a gazu ziemnego aż o 168%. Dodatkowo cena uprawnień do emisji CO2 wzrosła od roku 2021 o ponad 30%. Jest zatem oczywistym, że dla ograniczenia wpływu na ceny stali, potrzebna jest większa stabilność kosztów surowców, co jest jednak wielką niewiadomą.

Wszystko to łącznie powoduje, iż jakkolwiek obecnie ceny naszych wyrobów są na zadowalającym poziomie to jednak stale narastają presja rynku (np. bardzo negatywne dane o produkcji budowlano-montażowej, spadek produkcji przemysłowej w kwietniu tego roku do marca o 11,3 proc.) w zakresie obniżek cen na wyroby stalowe w kolejnych miesiącach, co może obniżyć zyskowność Spółki już w III kwartale.

Dodatkowym elementem rzutującym na stanowisko Pracodawcy w zakresie wniosku Strony Związkowej w sprawie dokonania wypłacenia II części nagrody wyrównawczo-inflacyjnej są poważne wątpliwości prawne w zakresie jego zgodności z postanowieniami podpisanego przez Strony Układu Zakładowego. Zgodnie bowiem z postanowieniami 5 27 ZUZP „Zmiany płac, w tym wzrost płac zasadniczych ogółu pracowników oraz okres obowiązywania uzgodnień w tym zakresie” określane są przez Strony w ramach negocjacji płacowych.

Przypominam w tym miejscu, iż Porozumienie przedstawicieli ArcelorMittal Poland S.A. z Zakładowymi Organizacjami Związkowymi Spółki w zakresie wzrostu płac zawarte 15.02.2022 r. jasno określiło okres obowiązywania uzgodnień płacowych – tj. rok 2022. W zaistniałej sytuacji powrót Stron do negocjacji płacowych, bo taka jest w istocie konsekwencja związkowego wniosku, wydaje się niemożliwy bez dokonania zmian treści zapisów Układu Zakładowego. Zwracam także uwagę, iż uzgodniona wielkość wzrostu wynagrodzeń na dany rok jest swoistym fundamentem budżetu Spółki kształtującym zarówno jej konkurencyjność na rynku, jak i stabilność w zakresie świadczeń pracowniczych. Zmiany w zakresie kosztów pracowniczych nie mogą być zatem dokonywane bez zaistnienia nadzwyczajnych przesłanek rynkowych, z którymi naszym zdaniem w chwili obecnej nie mamy do czynienia, zwłaszcza, że Pracodawca zaakceptował już wniosek strony związkowej dotyczący wypłaty tzw. Bonusu za szczepienie oraz podniesienia na wyższy poziomu prywatnej opieki medycznej, które to decyzje dodatkowo obciążają koszty spółki.

Uwzględniając wszystkie ww. uwarunkowania uprzejmie informuję Państwa, iż Pracodawca nie widzi w chwili obecnej zarówno możliwości, jak i potrzeby dokonywania zmian treści Porozumienia Płacowego, której efektem byłoby dokonanie wnioskowanej przez Stronę Związkową wypłaty II części nagrody wyrównawczo-inflacyjnej.

Pismo podpisał Stanisław Ból, dyrektor personalny